اگر پوسیده گردد استخوانم
نگردد مهرش از جانم فراموش
روح موجودی است دارای درک، فصل ممیز روح از جسم درک است و حقیقت آن با درک توام است. حرکت و رشد روح در گرو علم و آگاهی و توجه است.
بنابرین انسان اگر بخواهد به خدا نزدیک شود، باید توجهاتش به خداوند فزونی گیرد، و بلکه دائمی گردد،توجهات روح به خداوند،در حقیقت قدم هایی است که روح برای رسیدن به خداوند بر می دارد. هرچه این توجهات قوی تر باشد و انسان در دعا و نیایش و بلکه در رفتار ظاهری توجه بیشتری به خداوند داشته باشد به خداوند نزدیک تر می شود.
بدین ترتیب حقیقت سیر انسان همان توجهات او است.
«مشکات-یاد او ص 270»
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : دو شنبه 9 فروردين 1395برچسب:مصباح,توجه به خدا,یاد او,روح,حرکت روح, | 21:46 | نویسنده : مجید حیدری |
.: Weblog Themes By Pichak :.